آن گونه که در سوره مبارکه عصر آمده است،اصل در زندگی آدمیزاد در این دنیا زیان دیدن و باختن است:" ان الإنسان لفی خسر"؛استثنا هستند کسانی از کاروان بشری که در این بازار دنیا،سودی حاصل کنند و سود و کامیابی از چنگال روزگار بربایند و بر کارنامه خویش بیفزایند!گویی همگان محکوم زمانه اند و شب و روز به سان دو دیو سپید و سیاه،در کمین لحظه لحظه عمر بشر نشسته اند و با اغتنام غفلت و معصیت ما،عمرمان را می دزدند و می کاهند،دریغا!دریغا که هوش ربایی و مست کنندگی حیات دنیوی چنان است که اساساً از یاد برده ایم که در این بازار به قصد چه آمده ایم و کامیابی یا زیانکاری ما در چیست؟! باری رمز پیروز شدن در این بازی و سود بردن از این سودا،ایمان و عمل صالح و تشویق یکدیگر به حقگرایی و شکیبایی و در یک کلام،شرط برندگی در امتحان زندگی،تقوا و پرهیزکاری است؛ماه رمضان بهترین فرصت برای درک این رمز و تلاش برای تمرین زیستن در پرتو آن است؛بیایید با اغتنام این فرصت و با ترغیب یکدیگر به پویش ایمانی و سلوک پرهیزکارانه،جانی تازه در کالبد خویش بدمیم و پنجره ای نو بگشاییم؛حیات انسانی را از نو معنا کنیم و تعریف و معیارهای زندگی را در پرتو آموزه های رحمانی و نبوی بازنگری کنیم؛حیات انسانی آن سوتر از حیات حیوانی و فراتر از تنفس و تغذیه و تولید مثل و حرکت است!بز و پشه نیز همین هنرها را دارند!نفس را باید تزکیه کرد نه ترضیه؛غرائز را باید کنترل و هدایت کرد نه این که آنها را هادی و رهبر ساخت؛نشستن بر اسب نفس و تاختن به فرمان غرائز،باختن گوهر عمر و گریختن از رمز برندگی و خوشبختی است! رمضان،ماه تمرین خویشتن داری و شکیبایی است؛ماه تقویت اراده و لگام زدن بر دهان شهوت است؛قدر این دوره معنوی را بدانیم و بکوشیم با جدیت و حرص تمام،پرهیزکاری و مؤمنانه زیستن را تمرین کنیم؛چه می دانیم،شاید فردایی و رمضانی دیگر نداشته باشیم!
پیام مدیریت